Die ochtend ontwaakte de campus Etterbeek-Elsene met een enigszins bijzondere energie.
Kort voor negen uur leken de gangen hun adem in te houden, alsof ze wisten dat er een nieuw verhaal zou beginnen. Toen gingen de deuren een voor een open en kwamen de nieuwe medewerkers binnen – een dertigtal nieuwsgierige blikken, met een mix van verlegenheid en enthousiasme die steevast bij de eerste dagen hoort.
In een heldere zaal dampte de heerlijk geurende koffie en wachtten de ontbijtkoeken op hun moment van glorie. Rond de eerste kop koffie ontstonden voorzichtig de eerste gesprekken: “Op welke afdeling werk jij?”, “Is dit je eerste ervaring in een ziekenhuis?”. De antwoorden vormden als het ware hechtingen die later tot een mooi geheel zouden leiden.
Al snel volgden de presentaties elkaar op, elk als een steentje in de opbouw van dit nieuwe universum: de mentaliteit van IZZ, de essentiële rol van de zorgdirectie, de dynamiek van de teams, de kwaliteitscultuur, het belang van de juiste handeling, de aandachtige blik, de overdracht.
Naarmate de sprekers verdergingen, zag men de ogen van de toehoorders opengaan – het besef dat achter de procedures en protocollen een diep menselijke missie schuilgaat: verzorgen, begeleiden, er zijn.
De uren verstreken en de puzzelstukjes vielen steeds meer op hun plaats: een concreet beeld van de werking van het ziekenhuis, de prioriteiten op het terrein, de eisen van het dagelijkse leven, maar ook van alles wat mensen met elkaar verbindt. De nieuwe medewerkers ontdekten een organisatie waar elk beroep telt, waar elk detail is doordacht om de best mogelijke zorg te bieden.
Tussen twee dia's door was er een lach en concentratie. En al snel, zonder dat iemand het onder woorden bracht, ontstond er iets: een ontluikende verbondenheid, die onzichtbare draad die mensen verbindt die ervoor kiezen om voor een openbaar, transparant en solidair ziekenhuis te werken.
Aan het einde van de dag vertrok niemand echt zoals hij of zij gekomen was. Er was iets meer vertrouwen, iets minder angst, en dat kleine lichtpuntje – dat van degenen die weten dat ze op het punt staan om deel te nemen aan een avontuur waarin hun rol betekenis heeft.
Welkom allemaal. Vandaag hebben jullie een deur geopend.
Vanaf morgen zullen jullie een deel van de geschiedenis van de Iris Ziekenhuizen Zuid helpen schrijven. 💙